Ik heb helaas niet gewonnen…. Wel onwijs balen, maar ach: volgende keer beter, misschien?
Gefeliciteerd Ilona (@mamoesjka_nl) met de overwinning!
Hierbij de blog zoals ik hem had ingestuurd.
Mijn liefde voor wonen…
Dat gaat al een tijd terug. Mijn kamer in mijn ouderlijk huis veranderde ook al vaak. Zo waren de muren van mijn slaapkamer eens lime groen, oranje, paars, roze. Dat combineerde natuurlijk geweldig met de knalroze hoes die om de Klippan bank zat van Ikea en de tijger posters aan de muur. Ik creëerde een soort bedstee van een kledingkast van mijn ouders en daar sliep ik
dan eventjes in tot ik erachter kwam dat het matras niet zonder reden niet in een
kledingkast past
en ik toch maar weer, met redelijke tegenzin, naar mijn bed terug verhuist ben. Ook toen
was ik er al erg bezig met inrichten en dingen “mooi” maken. Wel was ik ontzettend zoekende
naar mijn eigen stijl.
Eigenlijk is dat nu niet anders qua veranderdrang. Ons interieur is altijd in beweging. Ik ben snel uitgekeken op dingen en wordt er onrustig van als ons interieur niet
meer klopt met mijn gevoel erbij. Mijn man
wordt er regelmatig helemaal gek van en ook
voor mij kan het af en toe voor onrust zorgen. Maar ik kan het niet laten. Zo gebeurt het dan ook regelmatig dat ik de verfkwast pak en
zelfs voordat ik alles heb afgeplakt (geen geduld voor eigenlijk) zit er al een nieuwe
kleur op de muur. Ik leer nog steeds en bega zeker nog wel eens blunders. Hoeveel verschillende kleuren grijs al niet de revu gepasseerd hebben…. Fifty shades of grey is er niks bij! Vaak kan ik niet slapen van alle
ideeën die ik heb voor het huis. Dan schrijf
ik het maar op, als een soort to do list en
kijk ik de volgende dag wel of ik er nog
steeds zo over denk.
Ik zie ons huis als een soort schilderdoek.
Niet dat ik dan automatisch mezelf als
kunstenaar zie, dat gaat wellicht wat ver, maar ik wil graag de mogelijkheid hebben te experimenteren en mijn creativiteit erop los
te laten.Wel weet ik nu bijvoorbeeld dat ik
wit en natuurlijke tinten en materialen voor
onze woonkamer het fijnste vindt. Dit is zo’n prettig, rustige basis, dat je naar hartenlust kan veranderen en de boel om kan gooien en het geheel toch redelijk rustig blijft. Wat ik ook belangrijk vindt is dat we bij ons thuis
vrienden kunnen ontvangen, etentjes kunnen
hebben en onze zoon lekker z’n gang kan gaan.
Zo hebben we nu een grote eettafel, met veel stoelen eraan, zodat iedereen een plekje heeft. En ik heb linnen zakken en paperbags in huis gehaald om het speelgoed in op te bergen. Rondslingerend speelgoed is een van mijn
grootste allergieën in huis namelijk. Dus
die zakken en manden komen goed van pas en
elke avond gooi ik alles erin waar Bo mee gespeeld heeft (waarom willen kinderen altijd
100 verschillende dingen doen en houden ze het niet gewoon lekker bij 1 puzzel doen?). Zo
leer je jezelf en je stijl door de jaren heen
wel beter kennen en weet je wat je belangrijk vindt qua wonen.
Ook al wonen we nu in een ontzettend fijn huis, ik blijf woondromen houden. Zo droom ik al
jaren van een loft-achtige ruimte. Een grote ruimte met enorme ramen en een grote, open leefkeuken daarin. Een open keuken zodat je
kan koken en kan kletsen tegelijk met de rest
van je gezelschap. Ik zou de ruimte dan industrieel inrichten en een houten werkbank
in de keuken plaatsen. Met stalen deuren met
glas zou ik de slaapkamer van de rest scheiden. En de muren zouden zo hoog zijn, dat je
meerdere enorme hanglampen kan ophangen, zonder dat ze in de weg hangen voor de wat langere
mens. Een tuin is ook wel iets waar ik van
droom. Een tuin met niet alleen planten in
een pot, maar bijvoorbeeld ook een boompje
(of twee), waar je hangmat tussen kan hangen.
En ondanks de nadelen en het feit dat mijn man het echt niet ziet zitten, wil ik toch een
witte vloer ooit weer. Ook al hebben we een
kind en twee katten, toch geeft het zo’n mooi effect en kan ik het gewoon niet uit m’n hoofd zetten. Gelukkig is daar Pinterest en kan ik al die woondromen een beetje onderbrengen onder bepaalde kopjes.
Dan staat de bank weer aan deze kant van de woonkamer en dan staat de eettafel er weer. Of het bed staat aan de andere kant van de slaapkamer, zodat je vanuit bed weer een ander uitzicht hebt. Vrienden van ons blijven zich verbazen elke keer als ze bij ons thuis komen. Dit houdt het natuurlijk ook wel spannend en
als blogger wil ik het ook wel een beetje interessant houden voor mijn volgers. Ik vind
het gaaf dat een verandering van een kleur op
de muur of een meubelstuk net even ergens
anders, zo’n totaal ander effect kan geven!
Zo heb ik laatst de slaapkamer zwart geverfd,
met een mat zwarte verf. Dat slaapt heerlijk in een donkere ruimte en het is compleet anders.
Een heel ander effect dus dan wit en het is net alsof je dan weer een totaal nieuw huis hebt.
En wie wil dat nou niet? Nou, het blijkt dus
dat heel veel mensen daar niet echt behoefte
aan hebben. Maar voor mij werkt het. Ik denk
ook niet dat ons interieur ooit heel lang hetzelfde zal blijven. Nooit saai in ieder
geval, zeg ik altijd maar! Als iets niet is
zoals je dat wil, kan je het altijd weer veranderen. Gewoon doen dus!
Hopelijk vonden jullie het wel een leuke blog
om te lezen en blijven jullie mij hier volgen! Fijne avond! En onwijs bedankt voor het
stemmen allemaal!
Liefs, Sanne