Selecteer een pagina

Dus…. Daar ben ik weer! Het is nu 25 februari en we hebben nog 24 dagen tot we gaan verhuizen…. Voel je hem ook? De stress? De tijdsdruk? Nou, ik dus best wel ja.

De aannemer heeft hard gewerkt de afgelopen dagen. Maar hij had geen hulp. Even een paar dagen werkte hij alleen. Nou, dat schiet natuurlijk wel minder op.

Gisteren zouden de mannen van Molitli beginnen. Maar dat kon nog niet. Want de muren waren nog net niet droog genoeg…. Dus moeten we dat even anders gaan inplannen. Zij gaan aan de slag met onze badkamer (de wanden en de vloer en het badkamermeubel) en de kinderbadkamer (1 wandje, de vloer en het badkamermeubel). En ze gaan 1 muur in de woonkamer aanpakken. Heel erg benieuwd! Naar hoe het wordt, hoe lang ze bezig zijn en wat de aannemer in de tussentijd allemaal kan doen nog.

We hebben een houtkachel besteld. Deze wordt 15 maart geïnstalleerd in de hoek van de woonkamer. Er moet echt nog een hele hoop gebeuren en ik hoop dat de Moliltli mannen en de mannen van de aannemer elkaar niet te veel in de weg lopen en dat iedereen gewoon zijn werk kan doen. Mari en ik hebben afgelopen weekend geverfd. Maar ik ben nog steeds niet bijgekomen. Geen grap. Ik zit sterk te twijfelen of ik dat wel weer moet gaan doen aankomend weekend…. Ik heb er echt heel veel last van en heb nog steeds overal pijn. In dat soort situaties werkt de fibromyalgie natuurlijk helemaal niet mee.

Maar goed, schilders zijn duur. Dus ik denk dat we geen geld hebben om het uit te besteden. De offerte van het renoveren van het dak werd ook nog even veel duurder. Het platte dak stuk moet ook helemaal gedaan worden en de dak meneer kwam erachter dat er helemaal geen dak beschot is? Nou, iig: dan ben je zo weer 10.000 euro extra verder (?!) en dat zit dan in je dak………… Hele vervelende, maar zeer noodzakelijke uitgaven natuurlijk. Het dak is de grootste kosten post. Dat wordt en dat ga ik gewoon maar eerlijk zeggen, 80.000 euro. We hadden rekening gehouden met ongeveer 65.000 euro. Dus: dat is zuur. Heel zuur. En veel duurder. En zuurder.

Er werd trouwens heeeeel gemengd gereageerd op ons schilderwerk in Jip’s kamer. Niet iedereen vindt het mooi op deze manier. Misschien ga ik er nog een laag kalkverf overheen aanbrengen. Als ik de puf weer heb. Niet omdat mensen het dus niet mooi vinden. Wat dat boeit me zeer weinig. Maar ik vind het zelf ook wel wat te druk nog.

Dit weekend moet wel degelijk de muur in het eerste lokaal geschilderd worden. Hopelijk is de stuc droog genoeg en kunnen we aan de slag. Maar goed: trek ik dat?! Een muur van 4,5 meter even verven. Drie lagen? Ik heb er niet echt zin in, kan ik je vertellen.

Maar dinsdag 2 maart wordt de op maat gemaakt kast geplaatst. Die heb ik laten maken door PUUR bouw. Ik ben ontzettend benieuwd! Deze kast moet tegen die wand aan gemonteerd worden. Dus daarna kan ik die ook niet echt handig meer verven. Dus als ik het doe, moet het eigenlijk wel nu. Voel je hem? De stress? De tijdsdruk? Ja, ik dus wel….

Liefs, Sanne