Selecteer een pagina
Ik ben inmiddels bijna 36 weken zwanger nu…. Het begint allemaal wel steeds ongemakkelijker te worden hoor. Af en toe onwijs het gevoel dat de baby op mijn aders drukt ofzo, een afgekneld gevoel. Lijkt wel of ik dan niet genoeg bloed en zuurstof krijg. Dan krijg ik een duizelig gevoel en wordt ik misselijk. Heel onprettig. Verder ben ik erg moe, dus probeer ik echt mijn rust te pakken wanneer dat kan. Ik vind dat heel erg moeilijk en saai ook wel. 
Altijd al gevonden. Kan het echt niet zo goed.
Maar het moet wel! Dat voel ik nu wel echt aan.

Ik ben ook met verlof vanaf deze week. Even geen werkzaamheden voor Home Stock dus. Wel een gek gevoel! Denk dat ik het ga missen! Mijn blog en instagram account houd ik uiteraard wel gewoon bij. Misschien even een tijdje wat minder dan normaal (als ik bijvoorbeeld aan het bevallen ben), maar ik vind het te leuk om helemaal niks meer te posten.

Inmiddels hebben we nu les twee van de cursus “relaxed bevallen” (gebaseerd op hypnobirthing en mindfulness) gehad. Mari gaat met me mee steeds daarheen, wat wel echt fijn is en ook belangrijk, want ze gaan het ook hebben over de rol van de partner tijdens de bevalling. Die kunnen meer dan doen dan ze denken (en misschien willen…. haha). Je kan op deze website meer lezen over de cursus die wij aan het doen zijn:
http://www.relaxtbevallen.nl/

De cursus wordt vanaf 21 november ook gegeven in de verloskundigen praktijk waar ik zit: Praktijk onder de Linde. Dus als je uit Haarlem of omgeving komt, zou ik je dit zeker aanraden! 

Wat me opvalt is dat ik toch echt elke keer naar wordt als het gaat over bevallen. En ook toen ik een filmpje ging kijken van een hypnobirthing bevalling (tijdens de cursus) werd ik zenuwachtig en niet lekker. 
Die vorige bevalling zit dus nog steeds erg in m’n hoofd. Ik heb nu ook een aantal EMDR sessies achter de rug, waarbij we het beeld van de vorige bevalling hebben behandeld. Dat scheelt hopelijk ook weer wat. 

De koffer voor in het ziekenhuis is ingepakt. Tenminste: de spulletjes voor de baby heb ik ingepakt. Rompertjes, een speentje, hydrofielluiers, een lekkere warme doek, mutsje, flesvoeding (ik ga meteen flesvoeding geven en dan is het het handigste om meteen de voeding mee te nemen die je wilt gaan geven), slofjes, sokjes, vestje en zo nog wat dingetjes. 

Voor mezelf moet ik de tas nog even inpakken. Ik ga dat dit keer ook anders aanpakken: lekkere dingen meenemen die kant op, led lichtjes om nog een beetje het idee van kaarsjes te hebben (terwijl ik toch echt wel weet dat dat dan neplichtjes zijn….), boxjes om muziek op af te spelen, een lekkere pyama, een kussen enzovoorts ga ik allemaal in m’n tas gooien. Vorige keer gingen we er vrij onvoorbereid in. We hadden niks gelezen en ook hadden we iets van: als we eenmaal in het ziekenhuis zijn, nemen zij het wel over allemaal en dan zien we het wel. Dit keer wil ik graag zelf de regie een beetje meer behouden. 

Dus ook het “bevallingsplan” is opgesteld. Daarin heb ik mijn voorkeuren opgeschreven en ook juist de dingen die ik niet wil heb ik erin gezet. Ik voel me wel een soort diva, om met een “eisenlijstje” aan te komen bij het ziekenhuis. Maar de verloskundige raadt het aan en de cursus zeker ook.

Ook hebben we al een naam voor ons meisje! Vrienden en familie weten het al en we noemen de baby zelfs al best vaak zo als we het erover hebben. Maar ik houd het nog even als verrassing voor jullie!

Wel gek hoor, dat er over een paar weken een klein meisje bij is, bij ons. Dan zijn we met z’n viertjes. Heel bijzonder….

Ik houd jullie op de hoogte!

Liefs, Sanne