Ok, we zijn inmiddels onwijs verhuisd. Maar ik heb nu pas mijn computer uitgepakt en aangesloten. Dus er waren even geen updates, sorry! Maar nu weer wel hoor! De verhuizing is opzich goed gegaan. Een erg fijn verhuis team, had ik via werkspot gevonden stonden in de ochtend om 09.00 uur voor de deur. Het liep iets uit allemaal, want wij hebben nou eenmaal veel losse troep. Veel accessoires en kleine meubels die niet in dozen passen. Veel lampen, manden, lampenkappen…. Dus het duurde iets langer voor alles in de wagens zat. Twee kleine verhuiswagens hadden we en vier verhuizers. Eenmaal aangekomen met alle spullen in Vogelenzang, keken de verhuizers wel even vreemd op toen ze zagen dat we niet echt bepaald in een “gewoon” huis gaan wonen. “Oh jullie hebben geen huis gekocht, maar een school”…. Ja, idd: het is wel even wat anders dan een standaard huis idd. Rond 17.00 uur reden de mannen weg. En waren wij vele dozen en spullen rijker weer in onze “school”. Man… En dan alles een plekje geven. Dozen uitpakken. Het een beetje gezellig maken. Terwijl de aannemer en zijn mannen ook nog aan de slag waren. Er was namelijk nog geen verwarming…. Op de een of andere manier kreeg hij het niet aan de praat. Wel erg balen dus. Alleen op Bo’s kamer deed de verwarming het. Dus hebben we met z’n viertjes op Bo’s nieuwe kamer geslapen. Erg knus en gezellig. Maar natuurlijk niet geweldig kunnen slapen, dat begrijp je. Het was s’nachts ook gewoon echt koud, dus ik had meteen weer extra veel last. De volgende dag zijn Mari en ik nog tig keer heen en weer gereden naar het “oude huis” om toch nog wat laatste spullen op te halen. Wij hebben dat altijd. Dan staat er toch nog erg veel…. Heel irritant. Ook hebben we het huis zo goed als mogelijk opgeruimd en schoongemaakt voor de nieuwe bewoners. Want de volgende dag stond de overdracht gepland.
Die middag bleef de aannemer maar zeggen dat hij bijna de verwarming voor elkaar had. Zat ik thuis s’middags met een Bo en we hadden het toch koud joh…. Op een gegeven moment heb ik tegen Mari gezegd: “Joe, het is wel even goed zo, wij gaan naar een hotel”. Jip sliep gelukkig nog een nachtje bij opa en oma. Dus Bo en ik zijn toen ingecheckt bij Hotel Staats in Haarlem. Wat onwijs fijn zijn. Daar konden we even lekker bijkomen van de verhuizing, daar was het lekker warm, hebben we s’avonds lekker eten besteld en konden pingpongen, lekker douchen (dat kon thuis ook nog niet namelijk)en de volgende ochtend ontbijten samen voor we Bo naar school brachten.
Nog een keer naar het oude huis om onze geliefde poezen op te halen. Met vier katten in de auto…. Het was een karavaan vol geluiden. Drie van de katten zaten in een reis mandje. Maar het bleek dat ik er daar eentje te weinig van had. Oeps. Witje, die is het makkelijkst, mocht los in de auto en heeft de hele weg van Haarlem naar Vogelenzang netjes op de achterbank gezeten. Ideaal.
De katten hebben we de eerste tijd opgesloten (klinkt veel zieliger dan het is) op de zolder/de wasruimte. Daar is genoeg plek en die ruimte kan ik afsluiten met een sleutel, zodat er niet constant een van de werkmannen naar binnen zou gaan om daar iets te fixen, waardoor een van die beesten zou ontsnappen en rond zou gaan wandelen in huis tussen die mannen door, met deuren open en overal troep en herrie…. Dat wil je niet namelijk. Dus dan maar even zo. Met elke dag vers eten, water en wat aaitjes en aandacht van ons, kussentjes en een heerlijk kleed om op te liggen, hebben ze zich prima vermaakt volgens mij.
In vieze verf en klus kleding hebben Mari en ik ons om 11.00 uur gemeld bij de notaris met de nieuwe bewoners (met 1 van de twee iig) en hebben we de overdracht gedaan van ons huis in Haarlem. Een beetje een gek moment altijd wel. Maar we hebben dat inmiddels ook al zo vaak gedaan, dat het redelijk gewoon is geworden. Geen zenuwen, niks, voelde ik. Ook best gek. Maar goed….
Toen was ons huis dus echt verkocht. Niet meer van ons. We wonen niet meer in Haarlem. Officieel. Toch best wel een gek idee als ik er langer over na ging denken. Eenmaal terug in het nieuwe huis was het nog steeeeeds niet gelukt met de verwarming. Ja, nou, toen was ik er gewoon wel klaar mee. Ik wilde met schone kleren aan de dag door en even douchen en gewoon warmte. Dus heb ik voor ons drie nachten geboekt in een vakantiehuisje op zo’n park in Zandvoort aan zee. Eigenlijk was dit een soort mini vakantie. Visje halen, beetje wandelen (ook al was het wel echt koud….) en chillen in het huisje. Niet verkeerd hoor. En vele malen beter dan rond banjeren met twee kids in een huis zonder verwarming.
Liefs, Sanne