Nou, inmiddels slapen wij sinds woensdagavond (vanaf woensdag doet de verwarming het namelijk….) in onze eigen slaapkamer. Fijn joh! Ondertussen probeer ik elke dag iets te doen en heeft Mari afgelopen weekend ook weer veel geklust. De klusmannen zijn nu in Polen (vanwege Pasen) en komen als het goed is vanavond terug en volgens mij wilden ze morgen weer aan het werk gaan. Ik ben benieuwd. Er moet echt de komende tijd nog heel veel gebeuren. Ik heb weer lijstjes gemaakt en hoop dat hij die afgaat…. Er moet nog zoveel. Vooral zoveel afwerking. Zo hebben we nog geen lijsten om de deuren en ramen. Architraven heet dat. Wisten jullie dat? Eerlijk zeggen hoor!
We hebben bijvoorbeeld geen hoofd lampen in de woonkamer. Dus geen plafond lampen. Alleen twee sta lampen en het licht van de tv…. Veel kaarsen aan betekent dat dus in de avond. Dat is niet erg natuurlijk. Maar het liefst heb ik wel ietsje meer licht. Ook moet er licht en een elektra punt komen in de speelkamer. De mooie Marokkaanse deur die ik kocht moet geplaatst worden tussen de woonkamer en de speelkamer. De pootjes moeten nog onder de radiatoren (daar liggen nu houten plankjes enzo onder….). Het houtwerk van de kozijnen in de woonkamer moet gemaakt worden en zo ook in de speelkamer. Een stuk van het plafond in de woonkamer moet dicht gemaakt worden (daar is ooit, toen dit pand nog een school was, brand geweest en daar zijn dus de balken van het plafond niet mooi, dus dat moet dicht). In het eerste lokaal (wat mijn atelier en winkel aan huis wordt) moet nog elektra komen en het een ander worden afgemaakt. De hal moet klaar gemaakt worden voor de keuken. Er moet nog wat gestuukt worden, elektra moet kloppen, het plafond moet dicht en gestuukt en er moet een egaliserende vloer in, zodat het vloer level daar overal gelijk is. Ook de B&B is verre van af…. Daar moet nog een hoop werk worden verzet. De entree hal moet gestuukt worden en betegeld. Je begrijpt het: terwijl ik dit zo op dreun achter mijn computer, zakt de moed me redelijk in de schoenen. Maar goed, we wisten dit natuurlijk eigenlijk wel toen we aan zo’n project begonnen. Dit huis, deze oude school, zou niet in een paar maanden helemaal klaar zijn. Dat is een jaren plan. Denk ik. En ook al heb ik het geduld van een peuter die moet plassen, toch zal ik geduldig moeten zijn. Worden…. Want dit hele project gaat gewoon echt nog wel eventjes duren.
Ondertussen klussen wij ook dus door. Ik kan helaas alleen ongeveer niks doen. Ik heb een blessure aan mijn schouder en beide armen. Ik heb iets te veel gedaan de laatste weken. En de fibromyalgie speelt behoorlijk op. Omdat de fysio niet wil dat het een chronische blessure wordt, mag ik de komende twee weken niks doen. Niet in de tuin werken, niks verven en zeker ook geen dingen sjouwen…. Mijn handen jeuken dus.. Maar dat moet ik dus zo laten.
Ik heb dus afgelopen weekend Mari aan het verven gezet. En hij heeft de muur van de trap Strong Garlic van Vestingh geverfd. Zo’n mooie, subtiele kleur! Ik ben er weg van!
Mari heeft ook het raampje en de twee deuren in de woonkamer geverfd. Ook dat doet al weer veel goeds voor het beeld. Nu die architraven nog….
Zo hebben we in ieder geval alweer best wel wat gedaan. Ik heb heel saai maar mijn kleding kast ingeruimd en wat dozen weggewerkt daardoor. Ik heb alsnog super veel last. Dus ik moet mezelf echt even tegen houden om meer te gaan doen. Wel irritant dat het daardoor wat langzamer gaat allemaal.
Nou maar hopen dat de klussers er morgen weer zijn! Al was het dit Paasweekend ook wel echt heel fijn dat ze er even niet waren en we eventjes wat privacy terug hadden. Daar gaan we weer, nog een aantal weken (ik gok zelf op 6 weken….) door zetten….
Liefs, Sanne