Thuis krijgt de afgelopen dagen een beetje een andere invulling. Door het corona virus wat heel de wereld in zijn ban houdt zijn we verplicht maatregelen te nemen en verantwoordelijk te nemen.
Dat betekent voor mij dat ik thuis in een soort quarantaine zit. Vorige week waren Bo en Jip allebei ziek. Jip is nog niet beter en ik ben ook ziek. Overal pijn (erger dan ik normaal al gewend ben door de fibromyalgie) en verkouden, keelpijn, soms hoesten en verhoging. Misschien hebben we wel Corona…. Testen doen ze alleen niet meer, dus we weten het niet zeker. Maar
we blijven dus thuis. We kijken veel films (thanks a lot Disney +), we doen af en toe wat leeroefeningen (via Squla) en we zitten een beetje in de tuin als de zon schijnt.
Toen ik me nog niet ziek voelde heb ik ook wat dingen in de tuin gedaan. De schuur opgeruimd, heel veel stronken en oude meuk weggehaald en alvast tuinmeubels in elkaar gezet. Daar gaan we dit weekend weer mee verder.
Normaal gaan wij heel vaak erop uit. Horeca, strand, strandtentjes, weekendjes weg, dierentuin, al dat soort dingen. Dat kan nu echt niet. Veel is dicht en de rest is niet verstandig denk ik.
Normaal gaan wij heel vaak erop uit. Horeca, strand, strandtentjes, weekendjes weg, dierentuin, al dat soort dingen. Dat kan nu echt niet. Veel is dicht en de rest is niet verstandig denk ik.
Sociaal contact zit er toch even niet in. Omdat het niet handig is qua besmetten, maar ook omdat we geen oppas hebben de komende tijd. Ons sociaal leven ligt dus volledig op z’n gat.
We moeten mijn schoonmoeder weren. Dat kreeg ze van haar dokter te horen. Ze heeft last van bronchitis en laatst een enorme aanval daarvan gehad en is daar erg ziek van geweest. Het was bijna een longontsteking, dus ze mag echt geen risico nemen en thuis blijven, zo veel dat kan. Totaal begrijpelijk. Ook mijn ouders daar houden we afstand van. Als in: die zien we ook helemaal niet. Kinderen kunnen er misschien niet heel ziek van worden, maar ze brengen het virus zeker wel over. Dus we nemen geen risico en zullen de “ouderen” waar onze ouders toch ook onder vallen mijden.
Ik had er op instagram al wat over gezegd, maar mensen blijven er te licht over denken heb ik het idee. Het land is in crisis en mensen gaan nog steeds met hun kinderen naar een overvolle speeltuin. Gisteren leek het wel vakantie. Ik hoorde van mensen op instagram dat de speeltuinen vol waren en mensen met al die kinderen samen kwamen op het schoolplein.
Dat lijkt me dus niet de bedoeling.
Anders hadden ze ook wel naar school gekund toch?
Het stomme is ook: mensen doen nu onwijs hun best om te regelen dat ze thuis kunnen werken, in isolatie te gaan, horeca gaat dicht, mensen kunnen geen geld verdienen en als mensen massaal naar de supermarkt en speeltuinen en feestjes blijven gaan, heeft dis dus allemaal helemaal geen zin. Om nog maar te zwijgen over mensen in de zorg. Daar staat zo’n enorme druk op en die mensen zijn straks overwerkt, ook ziek of zelfs dood en dat heeft dan allemaal weinig zin gehad omdat er dus mensen nu zijn die zeggen: “ok, ik ben een beetje verkouden en de kinderen ook, maar als ik ze niet even kan laten uitrazen in de speeltuin is het echt niet te doen hoor”. Dat slaat toch compleet nergens op.
Ik heb misschien makkelijk praten, want ik kan werken vanuit huis. Maar makkelijk is dat niet hoor. Je krijgt geen reet af als je thuis werkt met twee kinderen om je heen.
Ze vliegen elkaar in de haren en er zijn de hele dag irritaties omdat ze zich vervelen. Bo is bij uitstek het kind dat goed vaart bij het ritme van school. En dat is er dus nu allemaal niet. Dus nee: niet makkelijk. Maar goed: HET MOET.
Mari gaat naar kantoor. In z’n eentje (zijn compagnon zit in verplichte thuis isolatie omdat hij in een besmet skigebied in Oostenrijk is geweest). Hij gaat met de auto, sluit de deur daar achter zich en hij ontvangt geen klanten. Best onhandig als je in de reclame en muziek werkt, maar gelukkig kan er best veel op afstand. www.soundsright.nl
Maar ook zij zullen dit gaan voelen.
Ons sociale leven houden we een beetje bij door middel van facetime groepsgesprekken. Een borrel op afstand zeg maar. Lekker chaotisch, maar wel fijn om iedereen zo eventjes te “zien”.
Thuis doen we af en toe wat schoolse opdrachten. Ik zet Bo aan het werk omdat de verveling anders echt te erg wordt.
Vanaf morgen gaat hij lessen volgen, via www.thuisnaarschool.com
En volg @homeschool_daily_apple op instagram voor leuke tips voor thuis.
Ook kun je je nu tijdelijk gratis aanmelden bij de Voorleeshoek.
En lees ook alle tips op www.bartsboekje.com
Wellicht gaan veel restaurants hun kookkunsten nu online aanbieden, dat je het dus thuis kan bestellen. Ook kan je een kleine donatie doen, bijvoorbeeld aan je favoriete restaurant. Zoals ik heb gedaan bij Bambu Kitchen in Haarlem (die net een boutique hotel geopend hebben, boven het restaurant en waarvoor dit natuurlijk killing is).
Ik heb een bestelling kunnen plaatsen (wel pas voor 23 maart overigens) bij een online supermarkt. Ik heb gisteren briefjes verspreid in de straat over wie er nog wat nodig heeft, dan kan ik het toevoegen aan de bestelling. Zo hoeven mensen met klachten er niet uit, zelfs niet om boodschappen te doen.
Vriendin van mij gaat vandaag voor ons boodschappen doen en voor de deur zetten en een vader uit de klas van Bo haalt vandaag les materiaal op en doet het bij ons in de bus.
Laten we elkaar allemaal een beetje helpen waar dat kan. En maak er het beste van. Zo’n gekke situatie heeft eigenlijk nog nooit iemand meegemaakt en ik hoop echt dat we er allemaal doorheen komen.
Liefs, Sanne