Een ode aan ons huidige huis…. Waar we dus deze maand nog weg gaan….
Dat is wel op z’n plaats denk ik! Jullie hebben natuurlijk mogen meegenieten van dit huis. En ik heb hier ook echt met heel veel plezier gewoond. Bijna 2 jaar geleden kwamen we hier wonen, in de zomer en de timing qua verhuizen was niet perfect te noemen…. We hadden al een vakantie gepland en kort daarvoor zagen we dit huis voorbij komen. De huisbaas (zelfde als het huis waar we daarvoor weer woonden) zei dat er teveel aan gebeuren moest en het daarom waarschijnlijk niks zou zijn voor ons. Maar daar draaien wij onze handen niet voor om. Sterker nog: alleen maar leuk, zodat we onze eigen draai eraan konden geven. We waren dus snel om. Wat een ruimte en licht en fijne locatie! Een huurhuis van 120 vierkante meter net buiten het centrum van Haarlem vind je niet zo snel, niet binnen ons budget in ieder geval. Getekend en we konden ook vrij snel de sleutel al krijgen. Omdat er dus wel nog het een en ander aan dit huis moest gebeuren, gingen we snel aan de slag. Binnen twee weken moest er geverfd worden, nieuwe vloeren gelegd worden, de trap moest gedaan worden. Al dat soort dingen. Er zat gelukkig wel al een nieuwe keuken en nieuwe badkamer in. We wilden laminaat voor in de woonkamer en de bovenverdieping en hadden dit ook al aangeschaft. Maar toen het hier was en de vloerenleggers er ook waren, zei hij: “in de woonkamer kan geen laminaat gelegd worden, er zit een bolling in de vloer, dat loop je binnen een week stuk”. Ok, lekker dan…. Vet veel laminaat in huis, afkomstig uit Kampen, wat we niet konden gebruiken. Het laminaat voor de woonkamer weer teruggebracht en nu moesten we dus op zoek naar een alternatief. Het enige wat eigenlijk dan over blijft (als je een klein budget hebt) is vinyl. Nog steeds erg blij met onze keuze voor licht grijs vinyl van de Huiscomponist (winkel in Haarlem Noord). In de gangen en op de overloop en kleine kamertjes heeft Mari zelf ook vinyl gelegd.
Op de trap lag heel oud en vooral ook vies groen, stuk getrapt tapijt…. Dat wilden we dus niet…. Dus heeft Mari dat er allemaal afgehaald. Tijd om het daarna te schuren en lakken hadden we niet, dus met dank aan mijn schoonvader hebben we nu zo’n vette trap. Hij heeft tijdens onze vakantie de trap meerdere keren geschuurd en gelakt.
Alles in de woonkamer hebben we gewit. Ook het houtwerk moest geverfd worden. Boven ook. En toen moesten we gewoon echt op vakantie. Wat wel erg fijn was, als afwisseling. De dag dat we weer terug kwamen, moesten we ook meteen verhuizen om dubbele lasten te voorkomen. Dus je snapt het: vrij hectische periode.
Ik ga vooral de authentieke details van dit huis heel erg missen. En de hoge plafonds en de hoeveelheid licht dat hier binnenkomt. Dat heb je alleen op een bovenwoning eigenlijk.
Ornamenten op het plafond, de houtwerk lijsten zijn sierlijk. De twee schouwen in de woonkamer zijn natuurlijk prachtig en heel fijn om mooie dingen op uit te stallen.
In deze ode aan dit huis nog even een aantal hoogtepunten voor jullie op een rijtje:
Ik ga je toch wel missen: huis. Maar gelukkig komt er een super leuk huis voor terug dat we ons helemaal eigen kunnen maken. Een eigen huis….
Liefs, Sanne