Na een aantal dagen (een klein weekje) waren we wel toe aan de stad uit gaan. We hebben een auto gehuurd op de airport en zijn vanaf daar naar Ouzoud gereden. Een roodtrip van ongeveer 2 uur en drie kwartier. Ik heb eigenlijk weer de hele tijd hier auto gereden. Ik vind autorijden in Marokko te gek. Je moet goed opletten, maar je ziet ook zoveel en het is een belevenis op zich.
In Ouzoud vindt je prachtige watervallen. En een heel mooi hotel met uitzicht daar op. Het Borj des Cascades hotel. Van buiten prachtig (het zwembad en de tuin en het uitzicht uiteraard), maar van binnen liet het nog wel wat te wensen over. Het leek soms alsof we de enige waren, de badkamers waren erg verouderd en ik vond de hele sfeer binnen niet heel geweldig. Maar: buiten maakte wel echt heel veel goed. Het zwembad was helaas te koud, maar ik kan me voorstellen dat het heel tof is hier te zwemmen met uitzicht op die mooie watervallen. Het is niet het ideale seizoen om de watervallen te bezoeken (soms zijn ze veel groter), maar alsnog: heel cool!
Als je vanaf het hotel naar de watervallen loopt, kom je door een soort mini dorpje, met een paar restaurantjes, overal vuurtjes met tajines, winkeltjes met dezelfde waar…. Katten overal en ook berber aapjes! Dit hele tafereel met de geur van haardvuur en eten en het geluid van de waterval deed Mari denken aan Neverland (uit de film Hook) en daar geef ik hem gelijk in. Echt een tof gebeuren! Heel leuk om te zien en rond te hangen. Je kan ook in een soort bootje ongeveer onder de waterval komen, maar daar hadden sommigen van ons gezin geen zin in (het begint met een B en het eindigt op een o).
De volgende ochtend had Mari onwijs last van z’n ogen. Een ontsteking of fotofobie? Het deed in ieder geval constant pijn (als iemand met z’n vinger de hele tijd in je oog prikt….) en hij kon z’n ogen bijna niet open houden ook. In ieder geval dus echt helemaal ruk….
Dus tja, wat doe je dan?! We zouden onze roadtrip nog verder doorzetten naar Ouarzazate (waar ik een prachtig hotel weer had geboekt en waar ik heel graag heen wilde), maar als Mari daar toch niks van kon zien…. En hij voelde zich vrij ruk. Ook wilden we misschien iets dichterbij Marrakech al zitten, zodat we die dag niet vijf uur hoefde te rijden (met felle zon wat het er alleen maar erger op maakte voor Mari) en de volgende dag nog vier uur moesten…. Dus zijn we toch maar teruggereden naar Marrakech. En dan niet naar de medina, maar daarbuiten. 20 minuutjes erbuiten heb je de Oasis Lodges, waar we gelukkig nog een lodge konden boeken voor 1 nacht. Heel veel zat al vol, dus extra blij met deze plek. En het was echt een goeie keuze! Geweldige lodge hadden we (super groot) en dit holiday park zit naast waterpark Oasiria. Daar was een verwarmd zwembad! Dus we hebben gewoon lekker gezwommen op 30 december…. Hoe bijzonder is dat?!
all pictures: @enstijl
De volgende dag hebben we geluncht bij de Berber Lodge. Met de auto zijn we daarheen gereden. Wat is dit toch een waanzinnige plek. Er verandert niet veel daar. Maar ik ben daar thuis. Het is zo inspirerend dat het energie geeft en zo kalm en rustig dat ik er ook echt ontspannen ben. En dat ben ik dus oprecht bijna nergens anders.
Ik ervaar hier een heel speciaal gevoel…. En ik kan er foto’s blijven maken. Het eten is allemaal vers en heerlijk. het ruikt er lekker. Het is gewoon geweldig. En je kan er dus ook een keertje alleen gaan lunchen of een “pool day” plannen (als het lekkerder weer nog is, want nu was het water heel erg koud).
Na de lunch reden we naar onze laatste bestemming in Marokko: het Tigmiza hotel in Marrakech. Ook dat ligt ongeveer een half uur vanaf de stad en de airport, in het Palmeraie gebied. Hier is het rustig, staan veel grote, luxe hotels. Hier waren we al een keer met Bo alleen geweest in 2019. Hij vond dit toen het aller tofste hotel ooit, omdat er een verwarmd zwembad was met bananen planten er langs. Dus hij wilde hier heel graag nog een keertje heen, met Jip, om het haar ook te laten zien.
Hier hebben we oud en nieuw gevierd. We hadden wel vuurwerk en muziek verwacht bij dit hotel. Niks bleek minder waar. Dus er kwam maar niks na roomservice op de kamer te hebben besteld. Jip was zwaar teleurgesteld en huilde: “heb ik dus voor niks en voor niks mijn glitterbroek aan gedaan”. Een beetje een domper. Maar dit hebben we thuis nog wel met haar goed gemaakt hoor (oliebollen en sterretjes en een aftelmoment om 20.00 uur). Haha, wat een figuur….
Maar wel echt een heerlijk hotel. Veel te duur…. En of dat het echt waard is: nee. Dat niet. Maar zeker een fijne plek waar je vooral bij de Pool bar nog wel lekker kan lunchen.
En we hebben natuurlijk gezwommen in het verwarmde zwembad met de bananenplanten, dat begrijp je.
Heel bijzonder om eens de kerstdagen en oud en nieuw te vieren in Marokko. Voor herhaling vatbaar, zeker weten!
Wat ik het meest ga missen, zijn de prachtige luchten, de zonsondergang en de warmte op mijn lijf, de zon. Ik ga zeker weer naar Marokko….
Liefs, Sanne