De laatste avond in Essaouira hebben we WEER bij Ocean Vagebond gegeten. En ja, weer pizza…. Lekker voorspelbaar. Maar goed, wel weer erg fijn. Toen we de volgende ochtend wakker werden kreeg ik via instagram een berichtje doorgestuurd van een Marokkaanse/Nederlandse vrouw die een bericht van de Arabische pers had gelezen over dat Marokko de grens weer ging dicht gooien. Het verhaal was dat er vanaf die dag (woensdag 20 oktober) vanaf 00.00 uur meer van Nederland naar Marokko mochten gaan en niet meer van Marokko naar Nederland. Ook niet Duitsland en Groot-Brittannië…. Dat is natuurlijk wel een beetje verontrustend nieuws. We zouden namelijk nog 1 nacht in Marrakech verblijven in een heel fijn luxe hotel. De kids en wij zelf hadden daar veel zin in. Iedereen in de riad dacht dat het misschien wel fake news zou kunnen zijn. Omdat ze het verder nergens gehoord hadden. Dus we gingen maar weer gewoon op road trip: drie uur in de auto van Essaouira naar Marrakech. Muziekje erbij, niks aan de hand. Maar toen we bijna in Marrakech aankwamen, belde ook mijn vader. Dat het nu toch ook wel rondging op het Nederlandse nieuws en ze maakten zich een beetje zorgen…. Mari en ik hadden nog niks aan de kinderen verteld over de mogelijke situatie, want we wilden eerst afwachten of het zeker was.

Toen zijn we, op aandringen van mijn ouders, toch maar even langs het vliegveld van Marrakech gegaan. Daar aangekomen was er toch wel lichte paniek bij wat Nederlands. Nergens een Transavia desk ofzo te bekennen. Niemand wist iets. En niemand wist ook iets zeker. Van Transavia hoorde ik ook niks. Maar andere Nederlanders zeiden: we hebben toch maar een ticket naar Parijs geboekt, om in ieder geval maar in Europa te zijn. Marokko is wat dit soort dingen betreft een beetje een gek land: als ze iets beslissen is het heel last minute. Ook kwamen we nog een Vlaamse steward tegen en die zei ook dat het nieuws wel degelijk waar was. En dit stond idd ook op allerlei nieuwssites. Tja…. Wat doe je dan?! Met twee kids die toch ook wel weer naar Nederland terug wilden, naar school moesten op maandag en ouders die hem een beetje knepen. De vorige keer dat het land de grenzen dicht gooiden hebben sommige mensen maanden in Marokko vast gezeten. Nu had ik dat persoonlijk dus niet zo erg gevonden. Een paar maanden langer in het fijne Marokko blijven. Maar onhandig is het natuurlijk wel!

We hebben nog geprobeerd een vlucht naar Eindhoven te boeken, maar dat zat allemaal vol. Dus toen zijn we de huurauto gaan inleveren, een dag eerder en zijn we met al onze spullen naar het vliegveld gegaan. En op het laatste moment kon ik gelukkig nog tickets boeken voor ons viertjes naar Parijs. De vlucht zat zo goed als vol, maar we hadden nog plek! Dus dat was wel echt fijn. Dure grap wel…. Maar goed, het was wel veiliger dan daar blijven waarschijnlijk. Omdat het dus allemaal zo onzeker was.

Ingecheckt en doorgelopen naar de gate. Daar nog even wat gegeten en ondertussen alles uitleggen aan de kids. Vooral Bo was er wel erg verdrietig over. Hij had nog helemaal geen zin om weer te vliegen en wilde echt graag nog naar dat ene hotel waar we nu dus niet meer heen konden. En de stress voelde hij natuurlijk ook wel. Jip riep alleen maar: “we gaan naar Paris!”. Dus zij vond het niet zo’n probleem allemaal. Ondertussen een hotel geboekt in Parijs. We zouden pas laat ’s avonds aankomen, dus moesten wel een plekje hebben. De vlucht had enorme turbulentie, want we zaten in een onweersstorm. Niet fijn….!

Met de taxi naar het hotel en nog geprobeerd een huur auto te regelen a la minute op het vliegveld. Dat kon allemaal niet. Er waren geen auto’s beschikbaar die achter konden blijven op Schiphol. Online heb ik dat toen toch maar geregeld. Je betaalt dan super veel extra omdat je de huurauto dan inlevert op een andere locatie dan waar je hem ophaalt. Dus weer een hele boel geld verder…. Maar de volgende dag zijn we dus met een huurauto van Parijs (even langs de Eiffeltoren….) naar Schiphol gereden….

Nou, wat een avontuur weer. In totaal 2,5 duizend euro verder door dit gedoe. Maar goed, wel thuis…. Ik heb nu alweer heimwee naar Marokko…. We will be back….

Liefs, Sanne