Wat een jaar man…. Dat 2020.
Een vrij bizar jaar wat niemand had verwacht. Of wel dan?
Het jaar waarin we keihard aan het verbouwen waren om te verhuizen naar ons huidige huis eind januari 2020. Sindsdien wonen we dus in dit heerlijke, mooie huis. En daar zijn we ook erg veel thuis geweest dit jaar. Als we die tuin toch niet hadden gehad…. Dan had de eerste lockdown er echt wel anders uitgezien. Tijdens de eerste lockdown in maart zijn we heel vaak erop uit gegaan met de auto. Elke dag, de hele dag ritjes maken. De picknick met de kids aan een helemaal leeg Henschotermeer (bij Rhenen) staat me goed bij, dat was een erg leuke dag.
En ook zijn we vele rondjes door de Beemster en door Noord-Holland wezen rijden. Ook kwamen we er door de lockdown en de hele Corona situatie wel achter dat ruimte om je heen en ruimte in de vorm van een tuin toch wel echt heel belangrijk is…. Toen zijn we dus ook gaan twijfelen…. Zaten we in het centrum van Haarlem nog wel op de juiste plek? Wilden we niet wat meer “buiten” wonen?
We hebben de Corona periode gebruikt om veel huizen in Noord-Holland en de Beemster te bezichtigen. Om te kijken of dit wat zou zijn voor ons. Hoe voelde dat daar? Maar ook: wat zou dat allemaal betekenen voor de invulling van ons leven? Vrienden zien, familie dichtbij en werk enzo?
Bijna nog een oud statig pand in Oterleek gekocht met een enorme hooischuur erbij. Maar dat was al weg. Ook nog bijna een kerkje in Beverwijk gekocht (echt een bod op uitgebracht), maar ook dat mocht niet zo zijn. Dat was dus blijkbaar niet de bedoeling. Want daarna kwam de kans van ons nieuwe droomhuis voorbij. De oom van Mari wilde ons toch een kans geven het pand te bezichtigen en ja, dat hebben we gekocht. Ook buiten de stad, maar alsnog op 11 minuutjes rijden van school en opa en oma. En een uberritje verderop van vrienden. Maar wel met een enorme tuin waar we een boomhut kunnen neerzetten, waar een schommel in de boom kan hangen en waar we ook twee van mijn grote dromen kunnen gaan realiseren: een atelier/winkel/showroom aan huis voor mij en een B&B. Helemaal te gek natuurlijk! Dus dat is dan toch maar wel weer mooi uit dit shit jaar gekomen.
Verder heb ik het vooral erg moeilijk met de structuur en zekerheid die door de corona situatie ver te zoeken is. En vond ik het heel stom dat ik mijn 35ste verjaardag niet heb kunnen vieren. Denk ik dat de maatregelen momenteel wel erg grotesk zijn. En mis ik gewoon de avondjes met vrienden, meerdere bij elkaar. En de vakanties (die voor Corona al geboekt waren) die steeds uitgesteld worden en de extra kosten die daarbij komen kijken zijn ook niet top.
Best luxe problemen, dat weet ik.
Maar ik merk dat het me nu wel geestelijk begint op te breken. Constant die twee kids thuis moeten vermaken, onzekerheid en terugvallen in oude gewoontes en de verdeeldheid die de discussies rondom dit onderwerp teweeg brengt. Maar goed: we moeten blijkbaar echt nog wel even heel erg doorzetten…. En sommige mensen hebben het natuurlijk vele malen erger.
Dat besef ik me echt wel goed.
Gelukkig konden we voor de lockdown nog wel eventjes weg en ben ik met vriendinnen een nachtje weg geweest naar Antwerpen. En heb ik mijn moeder Marrakech kunnen laten zien. Een paar dagen later kwam de lockdown en hadden we daar dus bijna vastgezeten….
Ook tijdens de lockdown zijn we een aantal keer heel corona-proof weg geweest. Heel fijn was dat: even een verandering van omgeving.
Ik heb heel wat te stellen gehad met deze twee. Dit jaar zeker ook weer…. Pfff. Wat ontzettend pittig is dit soms zeg:
Ik heb ze veel om me heen gehad. Tijdens de eerste lockdown les gegeven en hadden we ook niet opa en oma om op te passen. Die hebben we toen echt twee maanden niet gezien….
Tijdens deze lockdown doen we dat gelukkig wel: langs opa en oma gaan en de kinderen daar af en toe even brengen.
Voor 2021: we gaan ervoor!
Met allemaal nieuwe, wilde plannen en verhuizen naar ons droomproject.
Let’s go!
Allemaal een hele fijne jaarwisseling en een geweldig nieuwjaar gewenst!
Liefs, Sanne