En wel bij Joëlle (33), Michael (33), Phoenix (5), Indy (bijna 4) en baby Harper-Sofia.
Ze wonen sinds een jaar in Baarn. Daarvoor hebben ze in heel verschillende huizen gewoond op veel verschillende plekken. Van een oude boerderij tot een gigantisch herenhuis uit 1906. Van Amsterdam tot Amerika. Maar toen de kinderen naar school moesten, wilden ze toch graag een steady thuishaven creëren in Baarn, waar Joëlle zelf ook is opgegroeid. Ze hebben nog geen geschikte koopwoning kunnen vinden, dus huren dit huis nu.
Dat is ook meteen de reden dat niet het hele huis is zoals ze zouden willen. Zo zit er nog gewoon een standaard nieuwbouwkeuken en badkamer in.
Wat wel heel bijzonder is in dit huis, zijn de kinderkamers en de mooie woonkamer. In de kinderkamers zie je donkere muren terugkomen, dat geeft eenheid en een prachtig contrast met de witte muren.
Ze hebben niet echt iets gedaan aan dit huis toen ze hier kwamen wonen, behalve dus op een gegeven moment wat muren geverfd. Iedere ruimte heeft inmiddels tenminste 1 donkerblauwe muur.
“Ik houd heel erg van een minimalistische, rustige inrichting en tegen donkere muren komt alles op de een of andere manier altijd beter tot z’n recht”, zegt Joëlle, die dus geen stylist is (verbaasde mij ook), maar eigenlijk filosoof is.
Voor de inrichting van het huis gaat ze vaak langs bij Archive Store in Amsterdam. Dat snap ik, want dat is ook een van mijn favoriete winkels. Al is het (vanwege de prijzen) vaak alleen om inspiratie op te doen en de mooie winkel te bekijken…. Veel spulletjes in de kinderkamers komen dan ook uit deze mooie winkel.
Phoenix en Indy slapen gezellig samen op 1 kamer.
De baby heeft dan wel de mooiste kamer van het huis, maar slaapt nog lekker in het wiegje naast het bed van papa en mama.
Toen ik Joëlle vroeg hoe haar absolute droomhuis eruit ziet, zei ze het volgende:
“Liefst in een knus jaren dertig huis met gezellige hoekjes aan de rand van het bos. Met mooie ramen en brede vensterbanken. Van ieder huis waar ik woonde neem ik iets mee wat ik wel en niet wil. Na de boerderij wist ik: ik houd van veel en grotere ramen en na het herenhuis met muren van meer meer dan 3 meter hoog kwam ik erachter dat dat weer moeilijk gezellig te maken is. Liefst is ons droomhuis dus echt een familiehuis met hockeysticks in de gang en veel hout en beton. Ik houd van een strakke basis, betonnen vloeren, rustige muren en klassieke meubels”.
Over tien jaar ziet ze zichzelf dus ook het liefst in dat droomhuis wonen. Hoop dat dat gaat lukken! En ik hoop ook dat er dan nog wel een mooie donkerblauwe muur is in elke kamer, want daar ben ik nu helemaal fan van!
Dank voor de gastvrijheid!
Liefs, Sanne