Ons huis is…. VERKOCHT! Joepie!
Bedankt Maarten Bos van Mooijekind in het bijzonder. Een hele fijne makelaar! Dus als je nog iemand zoekt in Haarlem? Zeker voor Maarten gaan.
Heel fijn dat het verkocht is en ook gek tegelijk. Ik ga het hier onwijs missen. Zo’n ruime woonkamer vind je niet snel meer, zeker niet in Haarlem…. Dus de ruimte en de sfeer die we hier neergezet hebben, ga ik zeker wel missen.
Er komen jonge mensen in wonen eind januari 2020. Tot die tijd gaan wij nog even onwijs genieten van onze “garage”, mijn hamam style badkamer en de ruimte.
pictures: @mooijekind
Ik ga mijn verjaardagsfeestje in de garage vieren en ook kerst wordt hier gevierd. Nog even goed gebruik van maken, toch?
Het hele gebeuren had toch wel wat meer voeten in de aarde dit keer dan de vorige keer toen we ons huis verkochten. Met twee kinderen en drie katten moet je met de bezichtigingen toch echt wel met veel dingen rekening houden. Het opruimen kwam dan ook een beetje m’n neus uit op een gegeven moment. Ook ging ik elke keer met Witje naar mijn ouders, zodat hij niet zou ontsnappen tijdens het in en uit lopen van mensen die kwamen kijken. Wat een gesjouw. De eerste week van de bezichtigingen hebben we bij mijn ouders in huis gelogeerd. Dat was prima. Zij waren op vakantie en wij hadden het huis dus lekker voor onszelf. Maar na een week wilde ik wel graag weer naar mijn eigen huis, eigen bed en omringd worden met mijn eigen spulletjes. Ook vind ik na een week leven uit een koffer altijd wel weer voldoende (heb ik ook met vakantie eigenlijk altijd). Dus na een week weer naar huis. Maar het huis was toen nog niet verkocht…. Dus moest ik het met elke bezichtiging weer spic en span eruit laten zien. En vooral met die Jip joh, dat is dus niet te doen. Als zij 1 cracker eet of een banaan eet, zit alles onder. Overal kruimels, fel gekleurd speelgoed (moet ik ook gewoon niet meer kopen!) en babydoekjes en kleertjes als zij rondloopt hier.
Dus met iedere bezichtiging: kattenbakken schoonmaken (de hel van elke makelaar), kat 1 boven opsluiten, zorgen dat kat 2 buiten was en kat 3 meenemen naar mijn ouders. En daar gingen ook wij weer, in de auto. Een rondje rijden, langs mijn ouders of een middagje naar Loods5. Prima allemaal, maar toch: de stress die het elke keer oplevert: ik ben blij dat dat nu voorbij is. Ook de stress van het bieden en afwachten en bedenktijd enzo. Het ging me toch niet in de koude kleren zitten. Nu ben ik dan ook een beetje ziekjes. Alsof alles er nu even uit komt.
Maar verkocht is het wel. Zonder voorbehoud van financiering. Dus we hebben nu zekerheid en dat voelt erg fijn. Dat betekent dat ik me in mijn hoofd helemaal kan gaan focussen op het nieuwe huis en noooooit meer hoef stof te zuigen hier toch? Oh nee…. Onmogelijk…. Maar de druk is er lekker een beetje af.
Liefs, Sanne