En toch is het elke keer weer een bijzondere dag. De sleutel overdracht. Ja, ook als je het ongeveer elk jaar doet…. Toch blijft het bijzonder. Is het pand wel opgeleverd zoals afgesproken was? In ons geval: is de huurder eruit die erin zat? Toch best een belangrijk punt….
En hoe ziet het er eigenlijk uit als het leeg is?
We hebben tussendoor een aantal keer kunnen kijken omdat Mari’s oom natuurlijk de oude eigenaar is. Dus heel af en toe konden we er vast even met een aannemer doorheen en konden we beginnen met plannen maken. Dat was wel heel erg fijn. Want je moet je voorstellen, normaal gesproken ga je 1 keer bezichtigen en dan koop je een huis (als je gelukt hebt wordt je bod geaccepteerd) en dan zie je het huis pas nog een keer als je de sleutel krijgt…. Daar kan een lange tijd tussen zitten, dus dat is best een beetje een gek proces natuurlijk.
Afgelopen week hebben we de sleutel gekregen van ons droomhuis. Dit ging een beetje anders dan normaal. Door Covid mochten de verkopers niet bij het teken moment zijn. De inspectie was ook net even anders, omdat we dit zonder tussenkomst van een makelaar gekocht hebben. We hielden zelf een “inspectie” met een kennis van de oom van Mari en we kregen de sleutels en een bosje bloemen 😉
Daarna op naar de notaris. Daar hebben wij getekend en toen hadden we een huis gekocht!
Een nieuw, erg groot, project. Waar we de komende maanden hard mee aan de slag moeten om er ook daadwerkelijk ons droomhuis van te maken.
Gaan jullie het hele proces vanaf nu weer helemaal volgen?
Zou ik echt te gek vinden!
Liefs, Sanne