De “laatste loodjes”….

Nou, ik vind er niks aan: “de laatste loodjes”. Dat is een ding dat ik zeker is.

Super saai zit ik eigenlijk de hele dag niks anders te doen dan: afwachten. En laat ik daar nou net niet zo’n ster in zijn: wachten. Bo vind het volgens mij ook lang duren en een beetje saai worden. Nou, ik dus ook.

Vorige week voelde ik de baby op vrijdag een stuk minder bewegen. Dat vond ik raar en ik werd er erg onrustig en onzeker van. Toch maar even langs het ziekenhuis gegaan, al was het maar voor mijn eigen gemoedsrust.

Daar hebben ze een CTG gemaakt (een hartfilmpje van de baby), een echo gemaakt en mijn bloed geprikt. Gelukkig was dat allemaal ok.

Ik ben nu 39 weken zwanger. Ik plof nu echt bijna uit elkaar. Waar ik het eerst wel mee vond vallen, word ik nu opgeblazen en puffy. Ik houd vocht vast, wat zorgt voor enorme lippen (vooral s’ochtends en s’avonds lijk ik op een eend) en dikke voeten en vingers (m’n trouwring krijg ik niet meer af in ieder geval….).

Ik vind wel dat ik het nu mag gebeuren.

Waarom niet?! Ik denk dat de baby er zelf ook wel klaar voor is nu hoor.

Ik spreek haar ook een beetje toe. Dan aai ik over m’n dikke buik en zeg ik: nou, je mag er nu wel uitkomen hoor, kleine baby. Dan krijg ik een schopje tegen m’n hand, maar ze luistert dus nu al niet echt….

Iedereen vraagt ook: “zo, dat zit er echt bijna op toch?” Ja…. Nog een week. Maar het zou natuurlijk eigenlijk net zo goed nog drie weken kunnen zijn. Pas na 42 weken ben je officieel echt over tijd. Nou…. Dat ga ik echt niet volhouden hoor. Dus heb ik met de verloskundige de mogelijkheden besproken wat we dan zouden kunnen doen. Strippen is mogelijk. Maar dat doen ze pas na de uitgerekende datum. Dus heb ik maar vast een afspraak daarvoor gemaakt….
En wat schijnt te helpen: voetreflexologie. Dus daar ga ik zo even heen bellen en kijken of dat mogelijk is. Ik hoop heel erg dat het gewoon vanzelf op gang komt.

Gelukkig laat ik sinds twee weken de boodschappen thuis bezorgen. Nou, dat is me toch een luxe! Echt heel erg fijn dat ik zelf niet meer met zware dingen hoef te sjouwen.
Dat deed ik namelijk nog steeds en ik werd er zelfs door de kassiere van de Aldi op gewezen dat ik dat echt niet moet doen. Dus elke week worden er allemaal verse boodschappen gebracht en heb ik voor de hele week eten in huis. Van te voren moetje dan wel even bedenken wat je wil eten. Maar het fijne is, dat je dus elke avond wat kan maken en er (als je de boodschappen eenmaal hebt) niet meer over hoeft na te denken! Ik bestel ook steeds alleen maar makkelijke dingen. Aardappelpuree die alleen nog even in de magnetron moet, met spinazie erbij (is echt na twee minuten in de pan klaar) en een rookworst erbij. Top!

Tja, wat kan je anders doen dan wachten. Spicy food, seks, lange wandelingen, het schijnen allemaal een beetje broodje aap verhalen te zijn die uiteindelijk eigenlijk niks in werking zetten.

Dus doe ik nog even een ontspanningsoefening van de cursus Relaxed bevallen, ga ik nog even in bad en spreek ik de baby in m’n buik toe. Maar vooral: wacht ik nog maar even….