Ook onze lieve poes Snoet is er niet meer. 17 jaar is ze geworden. Ze heeft net Moos overleefd (die ging 7 weken geleden). 17 jaar bij ons, bijna net zo lang als we verkering hebben. Toen we samen gingen wonen in de stad haalden we Snoet op, in Amsterdam Noord. Snoet ging dus mee in de trein en op de pont. In een mandje. Bij ons thuis voelde ze zich meteen helemaal thuis. Ze klom van je voeten via je benen (met die scherpe nageltjes) in je nek om op je schouder te kijken hoe je de afwas aan het doen was. Snoet heeft alle andere katten erbij zien komen. Eerst Moos, toen Witje en toen Jag en nu net nog Poffertje. En ze heeft alle verhuizingen meegemaakt. Ze haatte de geur van sinaasappels en kwam al mauwend aangerend als ik het woord slagroom zei en de dop van de spuitbus haalde. Dag lieve Snoet. Je was op. En nu laten we je gaan….
Liefs, Sanne
